اخبار

پژوهشی مشترک از دانشگاه شهید بهشتی، فلوریدا و کویت با استفاده از تعداد مرگ در قبل از دوران پاندامی کوید-۱۹ به تخمین تعداد مرگ افزایش یافته در طی این همه گیری پرداخته است.

منظور از مرگ افزایش یافته، فاصله بین تعداد مرگ اتفاق افتاده با تعداد مرگ مورد انتظار در نظر گرفته شده است.

نتایج این مطالعه نشان می دهد از ابتدای تیر ۹۹ تا انتهای خرداد ۱۴۰۰ شاهد ۱۵۰ هزار (فاصله اطمینان ۹۵٪ بین ۱۱۵ هزار تا  ۱۸۰ هزار) مرگ افزایش یافته بوده‌ایم که آمار گزارش شده‌ی مرگ کرونا تنها ۴۹ درصد از این افزایش را پوشش می‌دهد.

بیشتر این اختلاف با مرگ های مرتبط با کرونا توجیه می شود که گزارش نشده اند، اگر چه باید به افزایش مرگ و میر به علت بیماری های قلبی و سرطان نیز توجه داشت. همچنین نسبت مرگ مازاد مرد به زن ۱/۳ بوده که همسو با تئوری گزارش پایین مرگ کوید است.

نقص در سیستم گزارش دهی در ابتدای پاندامی (۴۵ درصد در بهار ۹۹) و فصل هایی با پیک بیماری (۴۲ درصد در تابستان ۱۴۰۰) بیشتر مشهود بوده است.

مقایسه بهار ۲۰۱۹ و بهار ۲۰۲۱ نشان داد که بالاترین درصد افزایش در مرگ و میر در بین مردان ۶۹-۶۵ سال (۷۷%) و زنان ۶۴-۶۰ سال (۸۶.۸%) بود.

افزون بر این، مرگ و میر مازاد در بین ۳۱ استان ایران از ۱۰۹.۷ (هرمزگان) تا ۲۷۳.۲ (آذریابجان شرقی) نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار جمعیت متغیر بود.

در بررسی استانی، مرگ افزایش یافته استان های شمال غرب کشور سهم بیشتری را داشته اند که نیازمند مطالعات آتی برای بررسی بیشتر این موضوع است. (تصویر پایین پست)

بر اساس این پژوهش دست‌کم تا تابستان گذشته، بیش از ۲۰۰ هزار نفر در ایران در اثر کووید-۱۹ درگذشتند که دو برابر آمار رسمی است.

 لینک مقاله در مجله . BMC Research Notes