اخبار

محققین ایرانی در مجله ی BMJ، متاآنالیزی (به شکل dose-response) بر روی مطالعات کوهورت در‌ مورد ارتباط شاخص های مربوط به تن سنجی و چاقی (Anthropometric and adiposity indicators) با خطر دیابت نوع دوم منتشر کرده‌اند.  تعداد ۲۱۶ مطالعه کوهورت با جمعیت کلی ۲۶ میلیون نفر که ۲/۳ میلیون نفر دیابت نوع دوم داشته‌اند، بررسی شده‌اند. ‌نشان داده شده است که به ازای افزایش پنج واحد در شاخص توده ی بدنی (BMI)، خطر بروز دیابت نوع دوم، ۱/۷۲ برابر می‌شود. یک رابطه خطی قوی مثبت بین شاخص توده بدنی و خطر بروز دیابت نوع دوم در مناطق و گروه‌های نژادی مختلف مشاهده شده است. همچنین شاخص دور کمر بزرگتر به شکلی قوی و خطی با خطر بالاتر دیابت نوع دوم مرتبط بوده است.در مورد شاخص دور باسن، مطالعاتی که شاخص دور کمر را کنترل کرده‌اند، ارتباط معکوس را گزارش کرد‌ه اند، و مطالعاتی که دور کمر را کنترل نکرد‌ه‌اند، ارتباط مثبت را گزارش کرده‌اند. به شکلی دقیق تر نشان داده شده است که با افزایش ۱۰ سانتی متر در شاخص دور کمر، این خطر بروز دیابت نوع دوم، ۱/۶۲ برابر،  با افرایش یک دهم واحد در شاخص دور‌ ‌کمر به باسن، ۱/۶۳ برابر با افزایش یک دهم واحد در شاخص نسبت دور کمر به قد، ۱/۷۳ برابر  با افزایش یک واحد در شاخص visceral adiposity index، این خطر ۱/۴۲ برابر با ده درصد چربی بدن بیشتر، ۲/۰۵ برابربا افرایش پنج هزارم واحد در شاخص body shape index، این خطر ۱/۰۹ برابر  با افزایش ده درصدی شاخص body adiposity index، مقدار خطر ۲/۵۵ برابر می‌شود.  افزایش در شاخص دور باسن با ریسک کمتر دیابت همراه بوده است. محققین پروژه از دانشگاههای علوم پزشکی سمنان، تهران و یزد بوده‌اند.

PDF  مقاله